Od strony wizualnej film jest po prostu zachwycający. Stylizowany na kino z lat 30-tych wprost przenosi nas w świat SF rodem z "Astoudnig" czy pierwszych komiksów o super-bohaterach. Przez długi czas można sycić oczy świetnie zrealizowanymi wizualnymi pomysłami i poczuć atmosferę tamtych tanich i prostych opowieści, które karmiły wyobraźnie takich późniejszych tuzów fantastyki jak choćby PKD.
Jednak po pewnym czasie człowiek przyzwyczaja się do tego, co widzi na ekranie i zaczyna szukać czegoś więcej. I tutaj pojawia się klops. Bo tego "więcej" po prostu nie ma. Twórcy po prostu postanowili użyć na wskroś współczesnej techniki, by przenieść nas w czasie. Jednak o treść już się nie bardzo troszczyli. W ten sposób dostajemy irytujących bohaterów (tę Polly to tylko nafaszerować prochem i wysadzić na najbliższej wyspie, niekoniecznie bezludnej) i ledwo zarysowaną intrygę. Pomysły wyskakują i znikają jak za pociągnięciem jakiejś magicznej różdżki. Między poszczególnymi scenami nie istnieje zbyt wielki związek logiczny. Trochę za bardzo do serca twórcy wzięli sobie tę sprawę z cofaniem w czasie i zaserwowali bardzo tanią historyjkę.
Fanom fantastyki to za bardzo przeszkadzać nie będzie, bo zajęci będą wyszukiwaniem cytatów, nawiązań itp. Reszta może niestety po pewnym czasie poczuć znużenie. Dobrze przynajmniej, że strona wizualna jest przygotowana z pomysłem.